Amin demeden önce ettiğimiz duaya dikkat etmek lazımmış....

Küçük kızımın okulunda birşeyler yolunda gitmiyor. Baharın gelmesiyle çocukların kanları kaynıyor, yerlerinde duramıyorlar ya. Bizim hanım da onlara uymuş çenesine hakim olamıyormuş.
Öğretmen geçen hafta karneye not düşmüş "Derslerde konuşmayalım, daha dikkatli dinleyelim " diye...

Ben de farkındayım her gün sınıfta yeri değişiyor."Bugün şununla oturdum, bugün bununla...." diye anlatıyor. Kızım diyorum çok konuşanların yeri değişir, dersi anlamazlar, öğretmen sürekli azarlar. Oooo ben kime söylüyorum bunları. Kendin anlat kendin dinle. Bende bu hafta içi okula gittim. Öğretmen hanım çareyi Eda'yı en sessiz erkek öğrenci ile oturtmakta bulmuş ve Eda susmuş.

Ben biliyorum "Büyük lokma ye büyük söz söyleme" lafını ama nedense hiç hatırlayamıyorum vakti gelince. Ben çok (yok bu yeterli değil - fazlaca) düzenli ve sorumluluk sahibi ve çalışkan (aslında bariz inek) bir öğrenciydim. Yıllar geçip de eğitim hayatı bitince o günlerin geri dönülmez olduğunu anladım."Keşke" dedim "üniversitede ben de ders kırsaydım, ben de kantinde 3-5-8 oynasaydım" vs vs

Kendim için geri dönüş olmayınca da dedim ki (buraya dikkat) "Allahım benim çocuklarım sadece ders düşünmesin, sosyallikleri de fazla olsun, okul hayatının tadını çıkarsınlar". Hah, sen kaldıramayacağın duaya neden amin dersin ki. Nasıl öğrenciysem öyle de anneyim. Ama Eda benim gibi değil, benim dua ettiğim gibi bir kız. Okulda durumu da iyi ama sosyallik fazlaca iyi.

Yani kısacası amin demeden önce ettiğim duaya dikkat etmem lazımmış, biraz geç de olsa anladım....