Bu aralar çok yoğunuz...
Hem de hiç hesapta olmayan bir sebep yüzünden...
Taşınıyoruz....
Ev bakmalar, emlakçı bulmalar, konuşmalar, konuşmalar,...
Anlatılanlardan farklı evleri gezmeler...
Sanırım bir ev bulundu sonunda...
Ev hep istediğim gibi, belki de hayal edeceklerimin de iyisi ama şartlar farklı...
Çocuklar herşeyden habersiz telaşlı,heyecanlı...
Bir odadan diğerine koşup keşif yapıyorlar biz emlakçıyla gezerken, kahkahalar eşliğinde...
Buruk buruk izliyorum onları...
Ara ara kaptırmıyor da değilim kendimi onların heyecanına...
Ama boğazımda bir düğüm kocaman...
Neler görecek ve yaşayacağız kimbilir ...
Hep isterdim o evlerde oturmayı...
Kocaman mutfaklarda keyifle yemekler yapmayı...
Ayrıca hep isterdim giriş katında,
Komşu rahatsız olacak korkusu olmadan, çocukların sınırsız zıplayabilidiği bir evim olmasını...
Ama korkmamak için sitede olsun isterdim, demir parmaklıklar olmasın camlarda...
Allah hepsini verdi bana şükür...
Ama dedi ki verirken.: "Yanında bir de imtihan veriyorum sana. Bu imtitanı geçersen burası sana cennet olur, geçemezsen cehennem..."
Bir kez daha anladım ki...
İstememeli bir şeyleri, hayırlısıysa olsun demeden, hayırlıların kolaylarından ver Allah'ım demeden...
Toplanıyoruz bu aralar...
Hayallerimdeki eve dalgın durgun taşınırken...
