Yoğun bir perşembe akşamı !!!!

Dün kapıdan giren Eda hanım "Öff anne kimi seçeceğim ben şimdi" diye homurdanıyordu. Ne çok sıkıntısı varmış meğer!
Okul başkanları seçilecekmiş, kime oy verecekmiş, birisi kantin yaptıracakmış, birisi servisten tanıdığı ablaymış, biri en yakın arkadaşının tanıdığıymış, of ne zor işlermiş bunlar, ben bilmiyormuşum vs vs.

Bu kadarla da kalmadı. Sınıflarında da başkalık seçimi varmış. O da adaymış. Ama herhalde seçilemezmiş. Geçen seçimde oy alamayıp ağlayan bir çocuk varmış. Kızımın en yakın arkadaşları bile üzülmesin diye o ağlayan çocuğa oy vereceklermiş. Ne sürpriz yapalımmış? Adaylar seçmenlere birşeyler  ikram ediyorlarmış vs vs.

Bu kadarla da kalmadı...

Bugün sınavı iyi geçmişmiş. Kaç alırsa Ebi'lerinde haftasonu kalabilirmiş?

Kitap hedefini tutturması için kaç sayfa daha okuması gerekirmiş?

Yarın ki sınavın kitabını daha okumamışmış. Hezarfen ne demekmiş? Lagaralı Hasan Çelebi kimmiş? İsimler ne karışıkmış. Hadi soru sorayımmış vs vs.

İlk patırtıyı atlatınca ders çalışıldı. Sınavlarda soruların dikkatli okunması tavsiye edildi. Kitaptan sorular soruldu.

Ve sevgili meripoint'ten aldığımız güzel fikirle tüm sınıfa kurabiye pişirildi. Pişerken kurabiyelere tahta çubuklar batırıldı. Sünger Bob ve Çilek kız desenli kağıtlarla paketlendi. Süslü kartlara arkadaşların isimleri yazıldı.

Ve bugün:

Sınavlar son derece başarılı sonuçlanmış. Sınıf başkan yardımcısı olunmuş (çok ağlayan çocuk 1 oy farkla Eda hanımı geçip başkan olmuş). Ebi'lerinde kalma hakkı kazanılmış.

Anne çok gururluymuş. Galiba küçük kız artık küçük değilmiş. Ama hala annesinin bir tanesiymiş.