Sonbahar'da bir gün

Bugün İzci Evi'nden başlayarak Öğretmenler evine doğru devam eden yürüyüş parkurunda Sefa ile keyif yaptık.

Burası araca kapalı olduğundan el tutmadan rahatça yürüdü, koştu. Kopmuş yaprakları ve dalları elledi. Büyüteçle karıca ve kırmızı böceklere baktı.

Arada bir bankta simit molası verdik. 1000 tane "Neden.....?" le başlayan soru cevapladık.
Bu günlerde bir bağırma hevesi var. Evde sürekli sebepsiz yere bağırıyor. Dolaşırken bir ara "Bak burası bomboş istediğin gibi bağırabilirsin " dedim. Başladı bağırmaya susmuyor.

Baktım susmaya niyeti yok "Neden bağırıyorsun bu kadar?" diye sordum. "Ama sen bana bağırabilirsin dedin, anneee" diye bir cevap aldım. Haklı...

Büyük bir tur attıktan sonra eve dödük. Bu arada hiç kucak istemedi. Hiç şikayet etmedi.

Bahçede meyve sebze satan amcadan elma ve mandalina aldık. Torbaları da Sefa Bey taşıdı. "Eve kadar taşıyabilirim anne. Ben artık çook büyüdüm" dedi bana oğlum.

Sağlıkla büyü inşaallah...