Bu sabah nasıl tatlı bir sabahtı öyle...
Sefa uyanınca keyifle, odasından mırıl mırıl sesleri gelir hep. Yine o seslerden duyunca gidip odasının kapısını açtım gülümseyerek ve kocaman bir "Günaydın!" diyerek...
Ama ne olduğunu anlayamadım birden, Sefa yatakta normal uyku pozisyonunda, gözü kapalı yatıyor ve "horluyor". Uyuyor mu acaba diye kısacık bocaladıktan sonra, ona uyuyor numarası yaparken gözümü kapatıp bu şekilde horlama sesi çıkardığımı hatırladım.
İşte o andan sonra gülümsemek yerini kahkahaya bıraktı. Benim kahkahamla birlikte o da yaptığı numarayı bırakıp gülmeye başladı.
Keşke her an başımızın üzerinde bir kameramız olsa çekmeye hazır. Böylece hiç bir anı kaçırmadan, ne kadar doğal çekimler yaparız değil mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder