Bu sabah da "Mimay" çalışmaları yaptık. Önce mutfak masamızın üstünü İkea'nın resim kağıdıyla kapladık. Böylece hem kağıt kaymıyor, hem masa kirlenmiyor, hem de daha uzun süre aynı kağıt üzerinde faaliyet yapabiliyoruz. Küçük ispirtolularla başladı Sefa işe. Sonra (aman abla duymasın) ablanın glitter glue'larıyla ve daha sonra da favorimiz mum boyalarla (bunlar da ablanın) devam etti. Aynısından kendisinde de olmasına rağmen ablasınınkinin yasak olmasının cazibesine kapılıyor küçük adamımız.
Biraz sıkılır gibi olunca ben aldım kalemi. Yüksek kabiliyetimle bir hamburger çizdim ona. Çok hoşuna gitti. Patatesler karaladık sonra. Tekrar kendisi ilgilenmeye başlayınca ben de biraz uzaklaştım.
Her zamanki karalamalardan sonra birşey çizdi. "Bu ne?" diye sorunca öğrendim ki, bu bir adammış. Büyük yatay çizgi ağzıymış, hemen sağ üstünde olan da burnuymuş. Gözlerin sayısı hafiften fazla gibi ama, olur o kadar kusur bence... Sağ alt taraftan sarkan ise "ip". Sefa önce resim yapıyor sonra mutlaka bir ip çiziyor, artık ne demekse...
Sonra boya faslı bitti. Şablonları istedi benden. Ama öyle bir istedi ki ben bile nasıl onları istediğini anladığıma şaşırdım. Bunları birkaç hafta önce Tchibo'dan almıştım. Bu kadar beğeneceğini tahmin etmemiştim. Oldukça ilgisini çekti . Şablonların üzerinden gitmeye bayılıyor. Bir dikkatli bir dikkatli sanki mimar da proje çiziyor.
Sonra sııra kağıt vs. dergisine geldi. Oradaki resimlere baktık. Daha önce yaptıklarımızın olduğu sayfalara gelince Sefa heyecanla "Anne bunu mam bappu" diye bağırmaya başladı. Şekilgeçleri görünce de" Bundan evde vaaaar" demez mi? Görsel hafıza gerçekten bu yaş çocuklarında çok kuvvetli. Hem gördüklerini unutmuyorlar, hem de onu gördüğünde ne yaşandıysa onu da hatırlıyorlar.
Fazla malzememiz kalmadığından sadece bir karton balık yaptık. Kırmızı balık şarkısını söyleyerek bir "Mimay" ın daha sonuna geldik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder